Byzantine prince

 

 

"Byzantine prince"

Guasch on paper, acrylic background, 21x 29,7cm

 
 
It was dusk, or maybe early night already. I sat on a stone bench with rounded edges in the harbor and looked at the little wooden houses. Then he came and sat down across from me and looked me straight in the eyes, maybe even my soul. His eyes glittered gold, he was carrying some kind of secret. He's beautiful, I thought back then, or at least above average. I wanted to touch him, but I was afraid he would get scared and walk away. Men are so fragile after all. But it was a cat.

"Bizantyjski książę"

Był zmierzch, a może już wczesna noc. Siedziałam w porcie na kamiennej ławce o obłych krawędziach i patrzyłam na małe domki z drewna. Wtedy przyszedł on, usiadł naprzeciwko mnie i patrzył mi prosto w oczy, a może nawet prosto w duszę. Oczy mu błyszczały na złoto, miał w sobie jakąś tajemnicę. Był piękny, wtedy tak mi się wydawało, a przynajmniej powyżej przeciętnej. Chciałam wtedy go dotknąć, ale bałam się, że się wystraszy i odejdzie. Mężczyźni są przecież tacy delikatni. Ale to był kot.

"Príncipe bizantino"

Estaba anocheciendo, o quizás ya era temprano en la noche. Me senté en un banco de piedra con bordes redondeados en el puerto y miré a las casitas de madera. Luego vino y se sentó frente a mí y me miró directamente a los ojos o tal vez incluso a mi alma. Sus ojos brillaban dorados, guardaba dentro un secreto. Era hermoso, pensé entonces, o al menos por encima de la media. Quería tocarlo, pero temía que se asustara y se alejara. Los hombres son tan frágiles después de todo. Pero era un gato.